อายุยืนถึงหมื่นปี

อายุยืนถึงหมื่นปี

     เราคงเคยได้ยินคนจีนโบราณอวยพรผู้ใหญ่ที่นับถือว่าขอให้มีสุภาพที่แข็งแรง อายุยืนหมื่นปี

     เพราะเมื่อคนเราอายุมากขึ้นเมื่อไร  จึงเพิ่มจะรู้สึกว่าพรอันใดก็ไม่ประเสริฐเท่ากับการขอให้มีสุขภาพที่แข็งแรงดี คำพูดที่ว่าหมื่นปีนั้นแทนคำว่าให้อายุยืน ๆอยู่กับลูกหลานไปได้นาน ๆ เท่านั้นเอง

     ขอบอกว่า จะขอรับคำอวยพรแค่ให้มีสุขภาพแข็งแรงเท่านั้น ห้ามมาอวยพรให้อยู่ไปนาน ๆ เดี๋ยวจะไม่ยอมตายสักที

    ก็แค่อยู่มาขนาดนี้ยังรู้สึกถึงพละกำลังและการทำงานของร่างกายที่มันเสื่อมถอยลงไปตามอายุขัย การกินการอยู่ของโลกรอบตัวก็แย่ลงไปทุกวันล้วนใส่ของแปลกปลอมเหนือธรรมชาติลงไป เท่ากับเป็นการซ้ำเติมให้เกิดโรคใหม่ ๆ แปลก ๆ ขึ้นมาอีก การแพทย์หรือก็มีพัฒนาการก้าวหน้า เจริญจนแทบจะตายยากตายเย็น (เฉพาะผู้มีเงินจ่ายค่ารักษา )

    แต่อยู่แบบไหน อยู่อย่างไรต่างหากเล่าที่มีความหมายว่า

ทำไมคนถึงป่วยกันนัก

     น่าจะเป็นเพราะวิถีการใช้ชีวิตและการกินอาหารของคนสมัยใหม่นี้นี่แหละที่ลงโทษให้คนสมัยนี่ป่วยกันเร็วจริง ๆ แถมป่วยด้วยโรคแปลก ๆ มากขึ้น ทั้งๆที่การแพทย์เจริญก้าวหน้า มนุษย์เก่งขึ้น ฉลาดขึ้น รู้แทบจะทุกอย่างว่าภายในร่างกายเราเป็นอย่างไร มีสูตรสารพัดบอกว่ากินอะไร ทำอย่างไรจึงจะแข็งแรงดีแต่สถิติการป่วยกลับเพิ่มมากขึ้น มองไปทางไหนก็เห็นแต่คนป่วย ไม่เชื่อตอนเลี้ยงรุ่นนี่ลองถามดูเอาเถิดว่าใครไม่ป่วยบ้าง

        แม้แต่คนที่ระมัดระวัง ดูแลร่างกายอย่างดี เรียกว่าบ้าสุขภาพ ขนาดกินผัก ไม่กินเนื้อ กินวิตามินสารพัด อาหารเสริมใครว่าดีเป็นหาซื้อมากินก็ยังเลี่ยงไม่พ้นการเจ็บป่วยเลย บางทีแม้ไม่ใช่โรคชื่อน่ากลัวที่รู้ว่าใกล้ตายแน่ๆแต่ก็น่ารำคาญ ไม่ว่าจะเป็นภูมิแพ้ ไซนัส ปวดข้อ กระดูกเสื่อม เส้นประสาทอักเสบ ซึมเศร้า น้ำหนักขึ้น นอนไม่หลับ อะไรทำนองนี้  สาเหตุที่สำคัญในการเจ็บป่วยของคนสมัยนี้ พอประมวลได้ในความเห็นของดิฉันว่าเป็นเพราะ

     เรื่องกิน  เราไม่ได้กินตามปู่ย่าตายายเสียแล้ว กลายเป็นกินอาหารสมัยใหม่ที่เขาใส่อะไรมาให้เรากินบ้างก็ไม่รู้ คนโบราณนี่กินของตามธรรมชาติ ตามที่ขึ้นที่งอก ที่มีในท้องถิ่นเรา สดๆ ใหม่ๆ ทำกินเอง แต่คนสมัยนี้คงจะยากถ้าจะไปบอกว่า น้ำแครอทก็งั้นๆแหละ เอาใบย่านางมาใส่แกงกินยังดีกว่าหรือเป็นการง่ายกว่าที่จะกินเมล็ดองุ่น เมล็ดสน หรืออะไรที่ฝรั่งเขาวิจัยแล้วว่าดีมีประโยชน์ต่อร่างกาย แทนที่จะกินเม็ดมังคุค เมล็ดลางสาด เมล็ดมะรุม ต้องรอให้มีการโหมโฆษณากันมากๆก่อนจึงจะเชื่อว่ากินมังคุดแล้วต้านสารอนุมูลอิสระนะ แล้วรอให้พ่อค้าเขาเอามาทำน้ำใส่ขวดราคาแพ้งแพงให้เรากิน ยอมซื้อกินเสียด้วยซี ทั้งๆ ที่โตมากับลูกมังคุคตั้งแต่กิโลละ 5 บาทจนหลายสิบบาท  เพราะเราไม่ได้ทำตามคนโบราณนี่เอง จึงเดือดร้อนป่วยไข้กันนี่แหละ

   เรื่องการใช้ชีวิต   เพราะเราใช้ชีวิตที่ทันสมัย สะดวกสบายเกินไป เลยทำให้ป่วย อยู่ในห้องปรับอากาศกันตลอด งานสวนงานบ้านก็มีแจ๋วทำให้ วันๆ นั่งแช่จมอยู่กับเครื่องคอมพิวเตอร์ เครื่องรับโทรทัศน์ โทรศัพท์มือถือ ไปไหนมาไหนก็สะดวกสบาย แค่สตาร์ทรถ เหยียบคันเร่ง หรือโบกเรียกรถรับจ้าง หิวก็ซื้ออาหารสำเร็จรูปกิน ป่วยก็หาหมอกินยา จะหาอะไรที่สะดวกกว่านี้ ขอให้ขยันทำงานหาเงินเข้าไปเถิด ทุกปัญหาเงินแก้ได้หมด ซื้อความสะดวกสบายได้ทั้งนั้น

            ส่วนคนโบราณหรือ จะอาบน้ำต้องเดินไปตักน้ำจากบ่อมาใส่ตุ่มไว้ด้วยความยากลำบาก งานบ้านต้องทำเอง ตั้งแต่กวาดถู ซักรีด เย็นลงต้องกวาดใบไม้ดายหญ้า หิวต้องหาผักหญ้า ดักปลา งมกุ้ง ทำกับข้าวกินเอง ค่ำลงทำใจเป็นสมาธินอนนับดาว หูฟังเสียงนกเสียงกา เช้าแล้วจะได้ตื่น ร่างกายแข็งแรงอยู่กับร้อนกับหนาวเปลี่ยนตามฤดูการ

          เรื่องของจิตใจ   ทุกคนรู้อยู่ว่าใจเป็นนายเรา ที่จะคอยสั่งให้ทำโน่นนี่ ให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่บางที่เราก็ลืมๆ ไป ไม่ค่อยได้คอยยกระดับจิตพัฒนามันให้เข็มแข็งและอยู่ในร่องในรอย เชื่อเถิดว่า ถ้าใจเราดีแล้ว เราจะได้พบแต่สิ่งดีๆ ชนะในสิ่งทั้งมวลได้ ดิฉันเชื่ออย่างนั้นจริงๆ ไม่ใช่เชื่อเพราะพ่อแม่สอนมาอย่างนั้นอย่างเดียว แต่เชื่อเพราะมันประจักษ์แจ้งรู้ได้ด้วยตัวเองนี่สิที่สำคัญกว่า

         สำหรับทางด้านสุขภาพแล้ว การมีจิตใจดี งดงาม ทำให้เราชื่นชมสิ่งรอบตัวเองอย่างรื่นรมย์มีความสุข พอใจกับสิ่งที่เราเป็น เรามี เราได้ เราให้ เราเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีเมตตา อยากให้ผู้อื่นพ้นทุกข์และเป็นสุข คอยใส่ใจดูแลรักษาสุขภาพร่างกายที่เปรียบเหมือนเรือนกายที่จิตเราแค่อาศัยอยู่ชั่วคราวจะห้ามไม่ให้ทุกข์บางทีก็ทำได้ยากมาก ยิ่งเป็นเรื่องเจ็บไข้ได้ป่าย ก็เผชิญมาไม่น้อย ขอให้ยึดถือในความจริงของชีวิตที่ว่า ไม่มีใครไม่ป่วย ไม่มีใครไม่ตาย ดูคนที่เขาโชคร้ายกว่าเรามากๆ  แล้วเราจะสบายทำใจได้